All posts by KoMore

Viering – Christus Koning

Inleiding op het thema van de viering:

‘Koning zonder soldatenlaarzen’

• U kent mij niet! Ja alleen vanuit de geschiedenisboekjes, maar daarin staat nog niet de helft verteld van wat ik allemaal heb klaargespeeld met duizenden van mijn onderdanen. Nero is mijn naam. Ik was hun keizer en dat hebben ze geweten! Rome is platgebrand; alle Christenen uitgemoord.
  Dat ik daarmee alle licht doofde was voor mij toen geen punt.
• De meesten van U kennen mij gelukkig wel. Ik weet zeker dat ik altijd breeduit in de boeken zal blijven vermeld. Ik heb mijn naam voor altijd gevestigd! Miljoenen zijn op mijn bevel de gaskamers ingedreven. Mijn troepen hebben meedogenloos bijna heel Europa veroverd. Mijn ideeën doen het nog erg goed. Jawel, Adolf is mijn naam.
  Dat ik daarmee alle licht doofde, was voor mij geen punt.
• Ik vertegenwoordig een hele groep. Ik sta nog steeds niet alleen: ik ben een Stalin, een Pinochet, een Saddam Hoessein. Macht is voor mij leven. Zonder macht ben ik weerloos, ten dode opgeschreven. Mijn macht is overleven. Nog steeds krijg ik waardige opvolgers, ze staan te trappelen van ongeduld.
  Dat wij daarmee alle licht doven, is voor ons geen punt.
• Mijn naam is Madiba, lid van de Xhosa clan, telg uit de Thembu familie. Ik ben in verzet gekomen tegen de grote ongelijkheid in mijn land. Ik droomde van gelijkwaardigheid voor al mijn landgenoten. Ze hebben mij jarenlang opgesloten.
  Mijn andere naam is Nelson Mandela. Als president van Zuid-Afrika vocht ik voor verzoening; licht, verlichting brengen aan al mijn landgenoten; zwart, gekleurd en wit.

Lezing:

Drie levensvragen

De tsaar aller Russen bezat alles wat een mens zich maar wensen kon, maar hij wist niet waarvoor hij leefde. Drie vragen kwelden hem: Wat moet ik doen? Met welke mensen moet ik doen wat God van mij verlangt? Wanneer moet ik dat doen?

Na alle wijzen, alle geleerden te hebben geraadpleegd, hoorde hij over een boer, ergens ver weg, die hem misschien een bevredigend antwoord zou kunnen geven. De tsaar ging meteen op reis en na vele weken kwam hij op het land van de boer aan.
Deze keek nauwelijks op toen de tsaar zich tot hem richtte met zijn vragen. De boer gaf geen antwoord maar ging door met ploegen. De tsaar werd kwaad en zei: “Weet je wel tegen wie je spreekt? Ik ben de tsaar aller Russen.”. Maar ook dit maakte geen indruk op de boer, die doorging met zijn werk.
Plotseling kwam een zwaargewonde man het veld op gewankeld. Voor de ploeg viel hij neer. De boer zei tegen de tsaar: “Help mij deze gewonde naar mijn hut te dragen.” “Ik zal je helpen,” antwoordde de tsaar “maar geef je me dan antwoord op mijn vragen?”. “Straks” zei de boer, en samen brachten izj de man naar de hut en verbonden zijn wonden.
“Zeg je het me nu?” vroeg de tsaar. “Je kunt naar huis” zei de boer. “Je hebt de antwoorden gehad op je vragen: Wat moet ik doen? Wat op mijn weg komt. Met wie moet ik het doen? Met degenen die aanwezig zijn. Wanneer moet ik het doen? Op het moment dat het zich voordoet.”

Allerzielen/Allerheiligen – “Om de liefde die eeuwig duurt”

Woord van welkom
Deze avond gedenken wij allen die gestorven zijn.
Wij willen hen niet vergeten.
Wij willen hun naam in ons hart bewaren
als een witte roos, bloeiend voor altijd.
Bij avond in de herfst,
tijd van stervend licht,
schuilen wij bij elkaar,
wachten wij op de oever.
Waar is het leven?
Waar zijn de vrienden?
Waar is nog smeulend vuur onder de as?
In het gebroken licht ontwaren wij
een aarzelend begin van eeuwigheid.
Zien wij de roos die de winter overleeft.
Vanavond zijn wij bij elkaar
en delen verdriet
om wat verloren is,
een vader, een moeder,
een vrouw of een man,
een kind, een broer of een zus,
een vriend of een buur.
De jaren voorbij.
Maar in dit uur bidden wij om eeuwigheid.
Om Liefde die eeuwig duurt.

GEDACHTENISMOMENT

Ik mis je…..

Adem houdt op,
warmte wordt kilte,
diepe kilte als de dood
en lachen wordt stilte,
echo van vragen
dat geen antwoord vindt.
Maar een mensennaam
kan niet vergaan,
niet verzinken in oneindig niets.
Jouw naam
heeft klank en toon gezet
van hoe de jouwen verder gaan.
In gemis,
maar ook in vertrouwen
dat leven Léven wordt
als er maar genoten wordt,
gevochten en geknokt,
geliefd en gelachen.
Zo wordt jouw naam
een witte roos in ons hart,
bloeiend voor altijd,
geurig en welriekend,
maar ook doornig stekend,
want jij bent er niet
als wij jou roepen ;
en ons zoeken zal nooit vinden worden,
geen samen lachen en geen raken meer.
Maar in stilte
zul jij bloeien aan ons hart
als schitterende herinnering,
levend, tegen alle weerwil in .
Nee, vergeten zullen wij jou niet.
Wees gerust, rust maar zacht.

Er is hoop!
De zon wordt niet moe en staat elke dag weer op. Ook mensen staan op en
geloven in een nieuwe dag.
Ze zien de zon en voelen de warmte van haar stralen en geloven weer in het
licht.

Er is hoop!

Er worden nog kinderen geboren met lachende ogen.
Er zijn nog zoveel mensen met ’n hart onder hun jas.

Elkaar hoop geven is elkaar leven geven!
Elkaar hoop geven is elkaar bemoedigen en
zich verantwoordelijk voelen voor elkaar.

We kunnen de woestijn niet ineens veranderen,
maar we kunnen beginnen met een kleine oase.
Waar één roos weer bloeien kan
zullen op een dag duizend bloemen staan.

Slotviering – “Kleine woorden die doen groeien…”

Welkom
Welkom in deze viering waarin aandacht voor thema’s als zaaien, groeien, een
klein begin, vertrouwen, kwetsbaarheid, en aan ons de uitdaging om er één geheel
van te maken.
In het evangelie van Marcus lezen we hoe het koninkrijk van God kan ontstaan en
dat dit kan beginnen als een klein mosterdzaadje. Iets kleins dat uit kan groeien tot
iets moois. Het wortelt en groeit door zorg en aandacht. En soms groeit het juist in
de stilte, de rust,de afstand.
Morgen is het vaderdag. Is er een vaderfiguur in jouw leven, iemand die je heeft
gevormd, niet altijd bewust, maar met vertrouwen en liefde? Heeft iemand voor
jou iets gedaan of gezegd wat veel voor je betekent heeft? Het was misschien maar
klein op dat moment. Maar het bleek te ontkiemen bij jou en is uitgegroeid in jou
omdat het precies iets was dat zo bij je paste, je zo goed deed.
Wij allen zaaien door wie we zijn aan de mensen om ons heen. Soms kun je zien
dat iets van dat zaaien voortleeft in de ander, het was iets wat paste bij de ander.
Hoe is het voor je als je daar iets van mag aanschouwen?
De vakantie staat voor de deur, een tijd van bezinning, rust en ontspanning en wie
weet vinden we een zaadje of zaaien we zelf ?
We zijn binnengekomen met een grote bak met aarde. Deze bak symboliseert het
thema van deze viering; we zaaien – we wachten – we verzorgen en we hebben
vertrouwen.
Een hele opsomming, die ons vandaag aan het denken mag zetten ; we wensen u
een inspirerende viering toe.

Mosterdzaad
Kleinste van de zaadjes
gezaaid in vruchtbare grond groeit het uit tot een machtige boom
Takken met ruimte voor iedereen
rust en koelte in zijn schaduw
Gezaaid in onvruchtbare grond
wacht het zijn tijd
al duurt het jaren
verliest niets van zijn kracht
maar wacht geduldig.
Dat zaadje in elk van ons geplant
kiemt met één blaadje en één wortel
Soms weet je zelf niet
dat het zaadje in jou wortel heeft geschoten
kleine ontkiemende twijgen
worden door het leven van alledag
gemist
ondergesneeuwd
onderschat
maar ongemerkt wortelt het zich stevig
laat zich niet meer opzij duwen
maar opent die soms diep verstopte kern
van liefde en medeleven
puurheid en gevoel
tegen alle oppervlakkigheid onverschilligheid en egoïsme in.
(Marielle)

Een brief geschreven door een vader
“Vandaag is het de verjaardag van mijn ex-vrouw, dus ben ik vroeg opgestaan
en gaf ik een ruiker bloemen, een kaartje en een geschenkje mee met de
kinderen om die aan haar te bezorgen. Bovendien hielp ik hen met het bereiden
van een ontbijtje voor hun mama. Zoals gewoonlijk vroeg iemand mij waarom
ik dit in godsnaam blijf doen. En dat irriteert mij mateloos, dus heb ik besloten
om het aan jullie uit te leggen.
Ik voed twee kleine jongens op. Hoe ik met hun moeder om ga, daarmee geef
ik hen een voorbeeld. Het zal mede bepalen hoe zij naar vrouwen kijken en hoe
ze vrouwen benaderen, en ook hoe ze denken over relaties. En nog meer in
mijn geval, omdat wij uit elkaar zijn. Dus als je een goede relatie niet als
voorbeeld meegeeft aan je kinderen, raap dan je boeltje op en begin
opnieuw.Sta hier boven en wees een goed voorbeeld. Dit is belangrijker dan
jezelf.
Voed je kinderen op tot goeie mannen en goede vrouwen. Alstublieft.
De wereld heeft hen nodig, meer dan ooit tevoren.”
Kinderen doen niet zoals we hen zeggen, ze doen de dingen zoals wij ze doen.

Sta eens stil …
Sta eens stil en kijk om je heen
kijk naar de ongerepte natuur
waar bloemen bloeien,
waar bomen groeien,
waar dieren leven,
waar bladeren ritselen,
waar beekjes kabbelen en waar er bijna volledige stilte heerst.
Kijk naar de lachende mensen,
spelende kinderen
en mensen die elkaar liefhebben.

Sta eens stil en kijk om je heen
je zal merken dat er dingen
zijn die je nooit eerder opmerkte
en dit zijn vooral de kleine,
vanzelfsprekende dingen.
Maar het zijn juist die zaken
die zo waardevol zijn.
Iedere lach, bloem of boom, mens of dier,
ieder mooi gebaar of lief woord
maar ook angst en pijn,
elk van deze zaken is telkens uniek.

Daarom draag er zorg voor, koester het,
draag het mee in je hart en gedachten
en maak er voldoende tijd voor vrij.

Daarom…

Sta eens stil en kijk om je heen.