Archives 2018

Kerstmis 2018 “In beweging … welkom in de stal”

Toen
in een huis
waar deuren noch vensters sloten
werd een Kind geboren.

Herders
zonder huis
hoorden het, kwamen erop af
en mochten binnen.

Wijzen
ver van huis
zagen het, kwamen erop af
en mochten binnen.

Ook vandaag
is de deur open
staat de stal klaar
en is iedereen welkom
hier is ruimte voor velen.

Welkom

Welkom, aan u allemaal
vanavond hier in deze kerk bij elkaar
in afwachting van de geboorte van Jezus.
Weet u welkom
om welke reden dan ook – dat u hier bent,
omdat het nu eenmaal erbij hoort op kerstavond
omdat je mee moest van je vader en moeder
omdat het verhaal van nieuw leven ontroert
omdat u anders eenzaam en alleen thuis zou zijn
omdat u vol vragen zit in deze tegenstrijdige tijd
en hoopt op deze plek iets van een antwoord te mogen ervaren
omdat u wil bidden om steun in een moeilijke tijd
om samen met andere mensen om u heen
het gevoel van vrede te beleven
omdat de muziek van het koor aanspreekt.
Welkom om welke reden dan ook
u bent vanavond in beweging gekomen
opgestaan uit de luie stoel
uit uw warme gezellige huis
lichtjes in de kerstboom
vanaf de laatste voorbereidingen voor alle lekkers met kerst
op weg gegaan
de kou en donkerte in.
Om hier samen te vieren,
om samen kerk te zijn.
Van harte welkom,
u wordt met open armen ontvangen.
Wij wensen u, en ons, een bijzondere viering toe.

Tweede lezing

Een enkele stap is voldoende
om in beweging te komen
een enkele stap
richting dat Kindje in de kribbe
gekomen om vrede te brengen
aan alle mensen van goede wil.
Kom maar, zet die stap
je bent niet alleen
je bent op de goede weg
al lijkt die weg soms lang en uitzichtloos.
Kom maar, jij mens met verdriet
eenzaam omdat je geen uitzicht meer ziet.
Zet die eerste stap richting kerststal
en kom onderweg die ander tegen
die ogenschijnlijk lachend door het leven danst
maar achter dat masker een wereld van angst verstopt.
Kom maar jij mens ongezien
omdat je al zolang aan de zelfkant van het leven woont.
Kom maar
iedereen die zorg en aandacht nodig heeft
zich wil warmen aan werkelijke belangstelling
betrokkenheid
even wil schuilen
hier mag je komen als jezelf
dit is een plaats waar je welkom bent.
Kom ook jij, kom ook u
die alles in het leven mee lijkt te zitten
maar misschien wel slaaf bent van bezit en rijkdom
van altijd maar meer en altijd maar doorgaan
en vergeet te genieten van wat werkelijk telt
aandacht en liefde voor elkaar.
Kom maar, zet een stap op weg naar vrede.
Dat kleine kwetsbare Kind in de kribbe
heeft plaats voor iedereen
heeft zorg voor iedereen
biedt hoop voor iedereen
als je maar gewoon
die eerste stap zet.

Viering – Christus Koning

Inleiding op het thema van de viering:

‘Koning zonder soldatenlaarzen’

• U kent mij niet! Ja alleen vanuit de geschiedenisboekjes, maar daarin staat nog niet de helft verteld van wat ik allemaal heb klaargespeeld met duizenden van mijn onderdanen. Nero is mijn naam. Ik was hun keizer en dat hebben ze geweten! Rome is platgebrand; alle Christenen uitgemoord.
  Dat ik daarmee alle licht doofde was voor mij toen geen punt.
• De meesten van U kennen mij gelukkig wel. Ik weet zeker dat ik altijd breeduit in de boeken zal blijven vermeld. Ik heb mijn naam voor altijd gevestigd! Miljoenen zijn op mijn bevel de gaskamers ingedreven. Mijn troepen hebben meedogenloos bijna heel Europa veroverd. Mijn ideeën doen het nog erg goed. Jawel, Adolf is mijn naam.
  Dat ik daarmee alle licht doofde, was voor mij geen punt.
• Ik vertegenwoordig een hele groep. Ik sta nog steeds niet alleen: ik ben een Stalin, een Pinochet, een Saddam Hoessein. Macht is voor mij leven. Zonder macht ben ik weerloos, ten dode opgeschreven. Mijn macht is overleven. Nog steeds krijg ik waardige opvolgers, ze staan te trappelen van ongeduld.
  Dat wij daarmee alle licht doven, is voor ons geen punt.
• Mijn naam is Madiba, lid van de Xhosa clan, telg uit de Thembu familie. Ik ben in verzet gekomen tegen de grote ongelijkheid in mijn land. Ik droomde van gelijkwaardigheid voor al mijn landgenoten. Ze hebben mij jarenlang opgesloten.
  Mijn andere naam is Nelson Mandela. Als president van Zuid-Afrika vocht ik voor verzoening; licht, verlichting brengen aan al mijn landgenoten; zwart, gekleurd en wit.

Lezing:

Drie levensvragen

De tsaar aller Russen bezat alles wat een mens zich maar wensen kon, maar hij wist niet waarvoor hij leefde. Drie vragen kwelden hem: Wat moet ik doen? Met welke mensen moet ik doen wat God van mij verlangt? Wanneer moet ik dat doen?

Na alle wijzen, alle geleerden te hebben geraadpleegd, hoorde hij over een boer, ergens ver weg, die hem misschien een bevredigend antwoord zou kunnen geven. De tsaar ging meteen op reis en na vele weken kwam hij op het land van de boer aan.
Deze keek nauwelijks op toen de tsaar zich tot hem richtte met zijn vragen. De boer gaf geen antwoord maar ging door met ploegen. De tsaar werd kwaad en zei: “Weet je wel tegen wie je spreekt? Ik ben de tsaar aller Russen.”. Maar ook dit maakte geen indruk op de boer, die doorging met zijn werk.
Plotseling kwam een zwaargewonde man het veld op gewankeld. Voor de ploeg viel hij neer. De boer zei tegen de tsaar: “Help mij deze gewonde naar mijn hut te dragen.” “Ik zal je helpen,” antwoordde de tsaar “maar geef je me dan antwoord op mijn vragen?”. “Straks” zei de boer, en samen brachten izj de man naar de hut en verbonden zijn wonden.
“Zeg je het me nu?” vroeg de tsaar. “Je kunt naar huis” zei de boer. “Je hebt de antwoorden gehad op je vragen: Wat moet ik doen? Wat op mijn weg komt. Met wie moet ik het doen? Met degenen die aanwezig zijn. Wanneer moet ik het doen? Op het moment dat het zich voordoet.”

Allerzielen/Allerheiligen – “Om de liefde die eeuwig duurt”

Woord van welkom
Deze avond gedenken wij allen die gestorven zijn.
Wij willen hen niet vergeten.
Wij willen hun naam in ons hart bewaren
als een witte roos, bloeiend voor altijd.
Bij avond in de herfst,
tijd van stervend licht,
schuilen wij bij elkaar,
wachten wij op de oever.
Waar is het leven?
Waar zijn de vrienden?
Waar is nog smeulend vuur onder de as?
In het gebroken licht ontwaren wij
een aarzelend begin van eeuwigheid.
Zien wij de roos die de winter overleeft.
Vanavond zijn wij bij elkaar
en delen verdriet
om wat verloren is,
een vader, een moeder,
een vrouw of een man,
een kind, een broer of een zus,
een vriend of een buur.
De jaren voorbij.
Maar in dit uur bidden wij om eeuwigheid.
Om Liefde die eeuwig duurt.

GEDACHTENISMOMENT

Ik mis je…..

Adem houdt op,
warmte wordt kilte,
diepe kilte als de dood
en lachen wordt stilte,
echo van vragen
dat geen antwoord vindt.
Maar een mensennaam
kan niet vergaan,
niet verzinken in oneindig niets.
Jouw naam
heeft klank en toon gezet
van hoe de jouwen verder gaan.
In gemis,
maar ook in vertrouwen
dat leven Léven wordt
als er maar genoten wordt,
gevochten en geknokt,
geliefd en gelachen.
Zo wordt jouw naam
een witte roos in ons hart,
bloeiend voor altijd,
geurig en welriekend,
maar ook doornig stekend,
want jij bent er niet
als wij jou roepen ;
en ons zoeken zal nooit vinden worden,
geen samen lachen en geen raken meer.
Maar in stilte
zul jij bloeien aan ons hart
als schitterende herinnering,
levend, tegen alle weerwil in .
Nee, vergeten zullen wij jou niet.
Wees gerust, rust maar zacht.

Er is hoop!
De zon wordt niet moe en staat elke dag weer op. Ook mensen staan op en
geloven in een nieuwe dag.
Ze zien de zon en voelen de warmte van haar stralen en geloven weer in het
licht.

Er is hoop!

Er worden nog kinderen geboren met lachende ogen.
Er zijn nog zoveel mensen met ’n hart onder hun jas.

Elkaar hoop geven is elkaar leven geven!
Elkaar hoop geven is elkaar bemoedigen en
zich verantwoordelijk voelen voor elkaar.

We kunnen de woestijn niet ineens veranderen,
maar we kunnen beginnen met een kleine oase.
Waar één roos weer bloeien kan
zullen op een dag duizend bloemen staan.